01-Rainbow Chaser
02-Tiny Goddess
03-The Touchables (All Of Us)
04-Melanie Blue
05-Trapeze
06-The Show Must Go On
07-Girl In The Park
08-Miami Masquerade
09-Frankie The Great
10-You Can Try It
11-Everybody Loves The Clown
12-St.John's Wood Affair
Patrick Campbell-Lyons - guitars, vocals
Alex Spyropoulos - piano, keyboards
Ray Singer - guitars, vocals
Brian Henderson - bass
Sylvia A.Schuster - cello
Michael Cole - horn, viola
Historia utworu „All Of Us” zaczęła się od propozycji którą, John Bryan,
reżyser filmowy złożył grupie po usłyszeniu kawałka singlowego „Tiny Goddess”.
Członkowie zespołu mieli skomponować piosenkę tytułową do jego nowego filmu
„The Touchables”, w którym obsadzone zostały piękne modelki z okładek Vogue.
Był to typowy dla późnych lat 60-tych obraz, pełen wibracji kostiumowej i
erotycznych imaginacji.
Początkowo utwór,
skomponowany przez dwóch przyjaciół P.Campbella-Lyonsa i A.Spyropolousa miał
mieć tytuł „We’ve Got To Find a Place” ale ostatecznie został przechrzczony na
„The Touchables (All Of Us)”. W utworze tym słyszymy klawesyn, któremu
akompaniują skrzypce oraz rożek, a ponad linią melodyczną unosi się chór
nieziemsko – psychodelicznych głosów, który stanowi podbudowę kompozycji i tło
dla królującego nad nim wokalu P.Campbella.
To właśnie w 1965 roku P.Campbell-Lyons wraz z kumplem
,greckim kompozytorem A.Spyropolousem postanowił założyć własny zespół, który
nazwali Nirvana.
Dwa lata później nakładem wytwórni płytowej Island, ukazał
się jeden z najbardziej niedocenionych debiutów muzyki psychodelicznej.
Producentem płyty był Ch.Blackwell.
„The Story of Simon Simopath” jest jednym z pierwszych
concept albumów współczesnej muzyki rozrywkowej.
W 1968 roku zespół nagrał drugą płytę , której pełen tytuł
brzmi „The Existence Of Chance Is Everything and Nothing While the
Greatest Achievement Is the Living of
Life, and so Say All Of Us” a w skrócie znana jest jako „All Of Us”.
„Rainbow Chaser” otwiera ten niesamowity album. To
przepiękna kompozycja, w której ciekawy efekt /sfazowania/ uzyskano w trakcie
miksu – psychodeliczny nastrój osiągnięto dzięki zwalnianiu i przyśpieszaniu
taśm z muzyka, na którą nakładano inne ścieżki.
„Tiny Goddess” , „Girl in the Park” czy „You Can Try It” z
lekkim popowym zabarwieniem piosenki te sprawiają, że płyty słucha się z wielka
przyjemnością. Nie ma tu solówek gitarowych czy też ostrych, jazgotliwych
dźwięków. Jest za to bardzo wysublimowana, niezwykle starannie podana Muzyka.
Trzecią płytę „To Markos III” zespół nagrał dla wytwórni Pye
a kolejna „Local Anaesthetic” zawiera już muzykę progresywną co jest
spowodowane naturalnym rozwojem muzyków.
Ale słuchając tych kolejnych płyt mam nieodparte wrażenie, że ciągle unosi się
nad nimi duch kompozycji „All Of Us”.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz