THE WEST COAST POP ART EXPERIMENTAL BAND - Part One /1967/

1. Shifting Sands (Baker Knight) - 3:55
2. I Won't Hurt You (Shaun Harris, Michael Lloyd, Bob Markley) - 2:24
3. 1906 (Bob Markley) - 2:21
4. Help, I'm a Rock (Frank Zappa) - 4:26
5. Will You Walk With Me (Dan Harris) - 3:01
6. Transparent Day (Shaun Harris, Bob Markley) - 2:18
7. Leiyla (Shaun Harris, Bob Markley) - 2:55
8. Here's Where You Belong (P.F. Sloan) - 2:50
9. If You Want This Love (Baker Knight) - 2:52
10.'Scuse Me Miss Rose (Bob Johnston) - 3:03
11.High Goin' (Van Dyke Parks) - 2:04

*Hal Blaine - Drums
*Kenny Bobo - Vocals
*Dan Harris - Guitar
*Shaun Harris - Bass, Vocals
*Michael Lloyd - Guitar, Vocals
*Ron Morgan - Guitar
*Bob Markley - Composer

Okay, spróbujcie wyobrazić sobie taki obrazek: bogaty młody dyletant spotyka na ekskluzywnym przyjęciu trzech młodych chłopaków podekscytowanych dźwiękami występującej właśnie grupy The Yardbirds. Zaczynają rozmowę i okazuje się, że trzej młodzi muzycy pragnął założyć zespół, tylko nie mają forsy na profesjonalny sprzęt. Dyletant proponuje im kasę na zakup nowych, lśniących instrumentów pod jednym warunkiem: pozwolą mu od czasu do czasu wstrząsnąć tamburynem na scenie, aby mógł bez oporu zapełniać swoje łóżko opalonymi kurczakami. 

Co to jest! mówią młodzieńcy i biorą się do roboty. Sprzęt już jest, jeszcze do tego dyletant wykłada pieniądze na uatrakcyjnienie występów psychodelicznymi pokazami świetlnymi. Występują w paru miejscach Los Angeles i do tego jeszcze mają sfinansowane studio nagraniowe. Oczywiście powinni się domyśleć, że jego umiejętności muzyczne są w pewnym stopniu …nijakie. Podobnie jak i zdolności kompozytorskie. 

„To było frustrujące” wspomina jeden z młodzieńców Shaun Harris „On nie miał żadnego pojęcia o muzyce, a więc to co starał się robić było inne i dziwaczne. Nie do końca nam to odpowiadało, ale cóż mogliśmy zrobić? Przerabialiśmy te jego pomysły aby cokolwiek z tego wyszło”.

Efektem takiej aranżacji jest zapierający dech w piersiach, trochę nierówny album z kilkoma cudownymi plamami psychodelicznego popu nagrany przez zespół The West Coast Pop Art Experimental Band a płyta nosi nazwę „Part One” i została wydana w 1967 roku.

Dyletantem o którym wyżej mowa był Bob Markley a młodzieńcami, którzy z nim współpracowali byli bracia Shaun i Danny Harris oraz gitarzysta Michael Lloyd.

Wydawałoby się, że płyta najbardziej znana będzie z coveru Franka Zappy „Help, I’m A Rock” ale tak nie jest. Wśród numerów panujących na płycie akurat ten utwór robi najmniejsze wrażenie. „I Won’t Hurt You”, „Will You Walk With Me” czy „Leiyla” są podstawą „Part One”. Proste, oniryczne, pełne głębi i psychodelicznej otoczki ballady pozwalają zanurzyć się w dźwiękach będących pełnym klimatem lat sześćdziesiątych. Płyta oznacza się krótkimi utworami bez specjalnych popisów instrumentalnych ale mająca chwytliwe melodie wypełnione czasami garażowymi zniekształceniami gitar i bezcielesnymi harmoniami wokalnymi. Gdy jednak weźmiemy pod uwagę utrzymany w odjazdowej podróży numer „1906” to kwasowa jazda przymusza słuchacza do niewygodnej penetracji własnej świadomości. Niepokój wzmaga się po paru dźwiękach, czy ja wrócę z tej otchłani a może moja podświadomość zostanie na zawsze poza nowymi drzwiami percepcji.

Kalifornia w latach sześćdziesiątych był centrum różnych zwariowanych pomysłów i idei, eksperymentalnych koncepcji tworzonych dla wtajemniczonego słuchacza. The West Coast Pop Art Experimental Band jest wypadkową wielu pomieszanych dźwięków krążących wokół stylu The Byrds, Moby Grape i lekko The Beatles ale to wszystko odbywa się w dżungli wietnamskiej, gdzie jeszcze przed chwilą wszystko było spokojne i sielskie, gdzie nagle rozbłysły napalmowe rakiety przechodząc po niebie a grawitacja rozwiała się dosłownie pozostawiając ludzi w locie.