COUNTRY JOE & THE FISH I-Feel-Like-I'm-Fixin'-to-Die /1967/

1. "The Fish Cheer / I-Feel-Like-I'm-Fixin'-To-Die Rag "- 3:44
2. "Who Am I" – 4:05
3. "Pat's Song" – 5:26
4. "Rock Coast Blues" – 3:57
5. "Magoo" – 4:44
6. "Janis" – 2:36
7. "Thought Dream" – 6:39
8. "Thursday" (Cohen, Hirsh) – 3:20
9. "Eastern Jam" (Bartol, Cohen, Hirsh, Melton) – 4:27
10. "Colors For Susan" – 5:58

*Country Joe McDonald - Vocals, Guitar, Bells, Tambourine
*Barry Melton - Vocals, Guitar
*David Cohen - Guitar, Organ
*Bruce Barthol - Bass, Harmonica
*Gary "Chicken" Hirsh - Drums

     Gdy w 1969r na słynnym festiwalu  w Woodstock Country Joe McDonald w trakcie wykonywania piosenki zagaił do ludzi :

„Słuchajcie ludzie nie wiem jak chcecie zakończyć tę wojnę

jeśli nie umiecie lepiej tego zaśpiewać.

Jest tu Was 300tysięcy sukinsynów i chcę żebyście zaśpiewali to razem…

…and one, two, three what’re  we fightinig for ?

I don’t ask me  I don’t give a damn

Next stop is Viet Nam

And it’s five, six, seven open up the Pearly gates

Well ain’t no time to Wander

Why Whoopy we’re all gonna die!

to z pewnością ciarki chodziły po plecach uczestników festiwalu a oddźwięk tego tekstu uczynił o wiele więcej niż różne przemowy polityków.

Wielka rewolucja intelektualna pociągnęła za sobą artystów o różnym światopoglądzie a młodzież chętna była do poznawania nowych struktur społecznych pomimo, że były one bardzo wyidealizowane.

W grudniu 1965 roku powstał zespół Country Joe & The Fish i pomimo ,że istniał krótkie cztery lata to zapisał się w historii muzyki jako jeden z gigantów rocka psychodelicznego oraz jako polityczny głos młodego pokolenia.

Twórca grupy Joe McDonald urodził się w 1942 roku , jego rodzice byli komunistycznymi robotnikami a imię przyszłego muzyka dali na cześć rosyjskiego dyktatora Józefa Stalina.  Młody Joe uczył się grać na gitarze i dołączył do paru lokalnych grup folkowych by następnie uciec z domu i zaciągnąć się do marynarki wojennej na trzy lata. Potem trafił do Berkeley gdzie grał na gitarze i harmonijce w The Berkeley String Quartet and Instant Action Jug Band.

Po krótkim czasie wraz z P.Armstrongiem, J.Gunningiem, B.Meltonem, D.Cohenem i B.Bartholem założył Country Joe and The Fish.

Druga płyta grupy wydana została siedem miesięcy po debiucie i nosi tytuł „I Feel-Like-I‘m-Fixin-to-Die”.

Zawiera dziesięć piosenek w większości napisanych przez Country Joe McDonalda. Piosenek bardzo mocno zaangażowanych politycznie zawierających również odniesienia do narkotyków i stanowiących idealne małżeństwo między radykałami z Berkeley a hippisami z San Francisco.

Tytułowy numer to klasyczna antywojenna satyra, która stała się jednym z najsłynniejszych protest songów, jest to również najbardziej znany utwór grupy.

Melancholijne, ociekające narkotycznymi wizjami utwory /”Who Am I” czy „Thursday”/ można zaliczyć do jednych z najlepszych psychodelicznych ballad.

Podczas nagrywania płyty J.McDonald rozstał się z swoją przyjaciółką Janis Joplin i jeden z utworów został poświęcony tej postaci. „Janis” zastał zagrany w klimacie jakby walca z ładną akustyczną gitarą i harmonijką i powtarzającymi się słowami „You and I”. Jedyny instrumentalny kawałek „Eastern Jam” zaciekawia kwasowatymi dźwiękami gitary snującymi się na tle perkusji i basu. 

Och ,ale jazda!   

No cóż, grupa Country Joe & The Fish dzięki debiutowi oraz płycie "I Feel-Like-I'm-Fixin'-to-Die" stała się ikoną psychodelicznego rocka i jednym z najważniejszych politycznie zaangażowanych bandów w tamtych czasach.